Ελευθερία, προετοιμασία καταστήματος, άθεος στη συζήτηση
22 Ιανουαρίου/4 Φεβρουαρίου 1964
Αγαπητέ Αδελφέ εν Χριστώ, Γκλέμπ,
Είμαι πολύ χαρούμενος που ανακάλυψες κάποιον άλλο που είναι ενθουσιώδης για το έργο μας, αλλά είμαι λίγο μπερδεμένος σχετικά με το τι θα περιλαμβάνει η ιδέα του. Θα γίνει το κατάστημά μας το περίπτερο του Σοβόρ; Και αν ναι, τι θα γίνει με το παλιό περίπτερο; Και πώς θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε οποιαδήποτε ελευθερία δράσης; Δεν θα περιοριστούν πολύ οι αριθμοί των βιβλίων που μπορούμε να πουλήσουμε; Ή μήπως έχεις εσύ (και αυτός) κάτι άλλο στο μυαλό σας; Θα ήταν καλό αν ο Σοβόρ μπορούσε να πληρώσει το ενοίκιο για λίγο, αλλά μπορεί να εμπλέκει ορισμένες δυσκολίες. Και τι γίνεται με τον Γκούμπιν; Θα συμμετάσχει στην επιχείρηση;
Δεν έχω σχεδόν καμία νέα πληροφορία. Ο Γκένια και ο Αλιόσα Ζαβαρίν πρόκειται να μας δανείσουν κάποια χρήματα σύντομα, αλλά δεν ξέρω πόσα. Πρότειναν επίσης ένα μέρος όπου μπορούμε να πάρουμε μια καλή επιφάνεια τραπεζιού (στην πραγματικότητα μια πόρτα) για 10 δολάρια ή λιγότερα, στην οποία θα μπορούσαμε να προσθέσουμε πόδια μόνοι μας. (Θα χρειαστούμε τουλάχιστον δύο μεγάλα τραπέζια.) Θα χρειαστούμε πολύ λίγες κανονικές βιβλιοθήκες στην αρχή· υπάρχει μια ειδική κατηγορία που σκέφτομαι για τα αγγλικά μας βιβλία, την οποία μπορώ πιθανώς να φτιάξω μόνος μου αρκετά φθηνά. Είχα ξανανοίξει το ρεύμα στο κατάστημα. Ο Τζέρι, παρεμπιπτόντως, μετά την ακοή των σχεδίων μας, μας έστειλε 10 δολάρια, που είναι μια πηγή ενθάρρυνσης. Η Νίνα μας έστειλε μια λίστα με πάνω από 100 ονόματα.
Ασχολούμαι πολύ λίγο με το κατάστημα αυτή την εβδομάδα, καθώς κυρίως με απασχολεί να βρω κάποια δουλειά, τουλάχιστον για λίγο. Η ομιλία μου την Κυριακή προκάλεσε μια πολύ ζωντανή συζήτηση, κυρίως μεταξύ εμένα και ενός άθεου ονόματι Βαντίμ, ο οποίος παρουσίασε μια πλήρη φιλοσοφία “Υπερανθρώπου” και κατηγόρησε τον Χριστιανισμό ότι είναι αποτυχία, τόσο επειδή δεν είναι πλέον ισχυρός (σε κοσμικό επίπεδο) όσο και επειδή κάθε Χριστιανός δεν είναι άγιος. Μερικά από τα επιχειρήματά του ήταν μισά-αληθινά, αλλά κυρίως μιλούσε κατευθείαν από τον Σατανά, και ήμουν μάλλον απογοητευμένος από την αδυναμία των δικών μου λόγων. Πόσο μικροί και αδύναμοι έχουμε γίνει! Αλλά πόσο περισσότερο πρέπει να αποτύχουμε να απογοητευτούμε και να εμπιστευτούμε περισσότερο τον Κύριό μας.
Λυπάμαι να ακούω για τον π. Νικολάι. Σημαίνει αυτό ότι δεν θα αγοράσει βιβλία από εμάς;
Νομίζω ότι θα ήταν καλό να μιλήσουμε με τον π. Λεωνίδα για την πλευρά της “Αδελφότητας” του έργου μας (ή όπως θα ονομαστεί), καθώς είναι ο πιο ιεραποστολικός ιερέας εδώ. Διδάσκει στο Θεολογικό Μάθημα από τις 8 έως τις 9 το βράδυ της Παρασκευής, οπότε αν έρθεις στο Στ. Τίχον (στο υπόγειο) μέχρι τις 9 την Παρασκευή, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε μαζί του.
Προσεύχομαι πάντα στον Άγιο Ιννοκέντιο, και τώρα θα προσευχηθώ και στον π. Γαβριήλ. Και εσύ προσευχήσου στον Άγιο Σάββα, καθώς ήταν μέσω αυτού και την ημέρα του που αποφάσισα να νοικιάσω το κατάστημα. Εάν ο Θεός το θελήσει, όλα θα πάνε καλά. Ας εμπιστευτούμε Αυτόν και τους Αγίους Του, και την πιο Αγία Μητέρα Του.
Εν Χριστώ,
Ο αμαρτωλός αδελφός σου,
Ευγένιος