Εκκλησία της Αλάσκας, Μητρόπολη, Ευλογημένος Ερμάν
18 Φεβρουαρίου/3 Μαρτίου 1970
Αγαπητέ Πατέρα Δαβίδ,
Μόλις λάβαμε τα πρώτα τρία τεύχη του Ορθόδοξου Αλάσκας και θα θέλαμε να μοιραστούμε μερικές σκέψεις μαζί σου γι’ αυτό. Είναι μια καλή και ευπρόσδεκτη αρχή—σοβαρή στον τόνο και τη μορφή, συνειδητή της παλαιάς παράδοσης (σοφά διατηρώντας το εξώφυλλο του Μητροπολίτη Φιλίππου), γραμμένη καθαρά και απλά, εστιάζοντας στα ουσιώδη—βίοι Αγίων, εκκλησιαστικό ημερολόγιο και εορτές, μοναχισμός, χωρίς να φοβάται να είναι λίγο φωνακλάδικη σχετικά με την αίρεση. Με την ευλογία του Θεού μπορεί να κάνει πολύ καλό για τους Ορθόδοξους στην Αλάσκα.
Πρέπει να επισημανθεί, ωστόσο, ότι το βιβλίο του Δρ. Μπένσιν είναι τόσο ανακριβές ώστε να είναι αναξιόπιστο ακόμη και ως βάση ενός τροποποιημένου κειμένου. Στο άρθρο για τον Πατέρα Ερμάν τοποθετεί την Αγία Τριάδα του Αγίου Σέργιου στο Σερπούχοφ, μιλάει για έναν “Ηγούμενο και γνωστό κήρυκα” που προφανώς είναι φανταστικός ή συγχέεται με κάποιον άλλο, βάζει τον Άγιο Σεραφείμ στη Βαλάμ (όπου ποτέ δεν ήταν), κ.λπ., και φαίνεται να εφευρίσκει κάποιες λεπτομέρειες από το πουθενά. Υπάρχουν καλύτερες πηγές!
Αλλά ακόμα και αν δεν είναι τέλειο, το Ορθόδοξο Αλάσκα είναι μια ευπρόσδεκτη αρχή, και για να μιλήσουμε ειλικρινά, ο τόνος του είναι πολύ πιο σοβαρός και Ορθόδοξος από το μεγαλύτερο μέρος αυτού που περνά για την “Ορθόδοξη Τύπο” στις “κατώτερες 48.” Για αυτόν τον λόγο—για να σου μιλήσω από την καρδιά—είμαστε ειλικρινά λυπημένοι με την σκέψη του τι θα συμβεί στην Αλάσκα αν αποδεχθεί την “αυτοκεφαλία.” Υποψιάζομαι ότι ήδη συνειδητοποιείς ότι η Μητρόπολη έχει ζήσει μέχρι τώρα με το κεφάλαιο της παλαιάς ρωσικής (δηλαδή, γνήσιας Ορθόδοξης) πνευματικότητας, με την οποία έχει ακόμα κάποια επαφή λόγω της παρουσίας στην Αμερική της Ρωσικής Εκκλησίας του Εξωτερικού, η οποία διατηρεί και ζει με αυτή την πνευματικότητα. Οι περισσότεροι από τη Μητρόπολη έχουν απομακρυνθεί πολύ από αυτή την πνευματικότητα, και μόνο λίγοι άνθρωποι τώρα θα βρουν πιθανώς τον δρόμο τους πριν η Μητρόπολη φτάσει στο τέλος του μονοπατιού της στην “Προτεσταντική ανατολική λατρεία.” (Μιλάω πολύ ειλικρινά μαζί σου γιατί νομίζω ότι βλέπεις αρκετά για να ξέρεις ότι δεν προσπαθώ να “προσβάλω” κανέναν αλλά μόνο να περιγράψω τα πράγματα όπως δυστυχώς είναι.) Αλλά η Αλάσκα είναι απομακρυσμένη, παραμελημένη και έχει βαθύτερες ρίζες στην Ορθοδοξία. Δεν μπορεί τουλάχιστον να σωθεί;
Μόλις γράψαμε μια προσωπική έκκληση στον Μητροπολίτη Θεοδόσιο να υπερασπιστεί την αλήθεια και να βάλει την Αλάσκα στον σωστό δρόμο—γιατί είμαι σίγουρος ότι εσύ και οι άλλοι ιερείς και ολόκληρη η Αλάσκα θα τον ακολουθήσουν αν επιλέξει αυτόν τον δρόμο. Φυσικά υπάρχουν τεράστιες εμπόδια στο δρόμο μιας τέτοιας δύσκολης απόφασης, αλλά αν δεν ληφθεί τώρα, πιθανόν ποτέ δεν θα ληφθεί. Να πάει με την “αυτοκεφαλία” σημαίνει να επιλέξει τον δρόμο της “γενικής τάσης” των καιρών, που είναι μακριά από την Εκκλησία εντελώς. (Πράγματι, η Μόσχα δεν μπορούσε καν να περιμένει τη Μητρόπολη να υπογράψει πριν ανακοινώσει ότι θα δώσει κοινωνία στους Καθολικούς, δηλαδή, ότι η Ένωση είναι ήδη εδώ και ο μαρτυρικός θάνατος του Αγίου Πέτρου του Αλεούτ, αντί να είναι σημάδι και έμπνευση για όλους τους Ορθόδοξους πιστούς, γίνεται μια παράλογη και μάταιη χειρονομία. Αλλά να σταθεί κανείς εναντίον αυτού (που στην πράξη σήμερα σημαίνει να επιλέξει τη Ρωσική Εκκλησία του Εξωτερικού γιατί, όποιες και αν είναι οι ανθρώπινες αδυναμίες της, είναι η μόνη που ενδιαφέρεται για την αλήθεια σήμερα!) σημαίνει να σταθεί με τους σύγχρονους μάρτυρες και εκείνους που δεν ντρέπονται για την πραγματική, “στενή” Ορθοδοξία (την Ορθοδοξία που ο Πατέρας Ερμάν, ο Μητροπολίτης Ιννοκέντιος και άλλοι έφεραν στην Αλάσκα)—άνδρες του επιπέδου του Αββά Παντελεήμονα και των μοναχών του, των μοναχών της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδας, του π. Νεκτά και άλλων.
Αν ο Μητροπολίτης Θεοδόσιος επιλέξει αυτόν τον δρόμο, θα είναι θαύμα του Πατέρα Ερμάν (αλλά ο π. Αλέξιος Ιονόβ, ο οποίος επρόκειτο να γράψει τη ζωή του Πατέρα Ερμάν για τη Μητρόπολη, έχει ήδη επιλέξει αυτόν τον δρόμο με ολόκληρη την ενορία του!). Είμαι πεπεισμένος ότι η αντίδραση του λαού μας θα είναι συντριπτική.
Αν και ως αδελφοί στο όνομα του Πατέρα Ερμάν οι καρδιές μας είναι με την Ορθόδοξη Αλάσκα, μέχρι τώρα δεν έχει είναι δυνατόν να μπούμε σε συνεργασία με την επίσημη Εκκλησία στην Αλάσκα, λόγω της “ημι-κανονικής” κατάστασής της (και η προσοχή μας επιβεβαιώνεται μόνο από την “αυτοκεφαλία,” η οποία θα σφραγίσει τη Μητρόπολη με τη σφραγίδα των προδοτών και διωκτών των πιστών της Μόσχας); αν η Υψηλότης του έχει το θάρρος να σταθεί και να αριθμηθεί με τους μάρτυρες της Ορθοδοξίας, θα προσφέρουμε κάθε δυνατή υποστήριξη για την Ορθοδοξία στην Αλάσκα και θα ενθαρρύνουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν το ίδιο. Πόσο πολύ οι καρδιές μας επιθυμούν να σας υποδεχτούν όλους ως πλήρεις αδελφούς σε αυτή τη μικρή ποίμνη των Ορθόδοξων πιστών που τώρα φαίνεται να αντιμετωπίζει την έχθρα όχι μόνο του κόσμου αλλά και εκείνων των “Ορθόδοξων” που δεν νοιάζονται αρκετά για την πίστη τους. Είθε ο Θεός και ο Πατέρας Ερμάν και ο Άγιος Νέος Μάρτυρας Πέτρος να καθοδηγήσουν σωστά την Υψηλότητά του και όλους σας στην Αλάσκα. Προσευχόμαστε για εσάς και ζητάμε τις προσευχές σας για εμάς.
Με αγάπη στον Χριστό τον Σωτήρα μας,
Ευγένιος Ρόουζ
Υ.Γ. Ο αδελφός Γκλέμπ στέλνει τους χαιρετισμούς του. Συνημμένα είναι η μόλις εκτυπωμένη εικόνα του Πατέρα Ερμάν. Ξεχωριστά θα λάβετε (σε περίπτωση που δεν την έχετε ήδη) τη ζωή του Πατέρα Ερμάν από τον Φ. Γκόλντερ. Και οι δύο είναι δώρα από εμάς.