Κρίσιμη χρονιά, Μετρόπολη, Νησί Σπρούς, Ευλογημένος Ερμάν
19 Μαρτίου / 1 Απριλίου 1970
Μάρτυρες Χρυσάνθου και Δαρείας
Αγαπητέ Πατέρα εν Χριστώ, Νεκέτα,
Ευλογήστε μας, Πατέρα! Χαρείτε στον Κύριο!
Είμαστε πάντα χαρούμενοι να ακούμε νέα σας. Κάποιος νιώθει τη θηλιά να σφίγγει με την οποία η “επίσημη” Εκκλησία θα προσπαθήσει να στραγγαλίσει, και κάποιος εκτιμά ακόμα περισσότερο κάθε επαφή με ομοϊδεάτες ψυχές που θέλουν την πραγματική Ορθοδοξία. Δεν έχουμε ακούσει περισσότερα για τη Μετρόπολη, αλλά η γενική εικόνα είναι σαφής: είτε τώρα είτε μετά από κάποια καθυστέρηση, είτε ο Ιάκωβος ενταχθεί τώρα είτε μετά από ένα ή δύο χρόνια, η “αυτοκέφαλη” Εκκλησία είναι εδώ, και όλοι όσοι δεν έχουν αγάπη για την αληθινή Ορθοδοξία θα σπεύσουν να ενταχθούν, και θα μας κηρύξουν πόλεμο—όχι επειδή είμαστε κάποια εξωτερική απειλή (μόνο λίγοι θα τους εγκαταλείψουν), αλλά επειδή οι συνειδήσεις τους δεν είναι καθαρές, και η Σύνοδος αντιπροσωπεύει τη συνείδησή τους. Νομίζω ότι το 1970 είναι η κρίσιμη χρονιά για την Αμερικανική Ορθοδοξία: προς τη Μετρόπολη, την Ελληνική Αρχιεπισκοπή, κ.λπ., η στάση μας δεν έχει ακόμη καθοριστεί εντελώς, αλλά τώρα μας αναγκάζουν να ορίσουμε τους εαυτούς μας και αυτούς, που είναι όλα προς το καλό. Μερικοί από τους ανθρώπους τους που θα μπορούσαν να συνεχίσουν μαζί τους και σταδιακά να χάσουν την Ορθοδοξία τους μέχρι να είναι πολύ αργά για να την ξαναβρούν, θα απομακρυνθούν τώρα από αυτούς. Και θα είναι όλα προς το καλό αν η Σύνοδος τώρα (όπως το 1927) τους αφορίσει και ενημερώσει όλους ότι οι επίσκοποί τους δεν είναι επίσκοποι, οι ιερείς τους δεν είναι ιερείς, τα μυστήρια τους δεν είναι μυστήρια; αν ο Ιάκωβος τους ενταχθεί, θα πέσει υπό την ίδια απαγόρευση. Μέχρι τώρα οι παλαιότεροι ιερείς μας δεν έχουν κατανοήσει την ελληνική κατάσταση, αλλά τώρα (αν ο Ιάκωβος τους ενταχθεί) θα κατανοήσουν—διότι κατανοούν την κατάσταση της Σοβιετικής Εκκλησίας. Ένας από τους ιερείς του καθεδρικού ναού μας στο Σαν Φρανσίσκο που ήταν κάπως ήπιος απέναντι στη Μετρόπολη έχει τώρα βγει με μια καλή επίθεση εναντίον τους, γιατί, όπως λέει, σχετικά με τη Μόσχα η κατάσταση είναι απολύτως σαφής, δεν υπάρχει χώρος για καμία άλλη ερμηνεία εκτός από τη δική μας.
Λάβαμε ένα ενδιαφέρον σχόλιο από μια μοναχή στο Νόβο-Ντιβέγιεβο: αυτό το όλο σκάνδαλο προήλθε επειδή ο Πατέρας Ερμάν δεν θέλει να αγιοποιηθεί από τη Μετρόπολη! Νομίζω ότι μπορεί να υπάρχει κάτι σε αυτό. Από την ιστορία του Νησιού Σπρούς γνωρίζουμε ότι ο π. Ερμάν έχει υπάρξει αυστηρός με εκείνους που τον προσεγγίζουν ακατάλληλα, και ήταν σίγουρα στο πλευρό του π. Γερασίμου! Αν (όπως φαίνεται τώρα) η αγιοποίηση προοριζόταν από την ηγεσία της Μετρόπολης να είναι μέρος της πολιτικής τους απάτης (διότι ο Μάγιεντορφ λέει ότι μόνο μια “Τοπική” Εκκλησία μπορεί να αγιοποιήσει αγίους), ο π. Ερμάν θα κάνει κάτι και ήδη το κάνει. Ο π. Δαβίδ Μπλακ μας γράφει ότι έχουν δύο μοναχούς για το Νησί Σπρούς—ένας από αυτούς τον γνωρίζουμε ως μη σοβαρό, ο άλλος είναι πιθανώς ο Ιερομόναχος Σεραφείμ [Μπόμπιτς] από τη Μονή του Αγίου Τύχωνα, ο οποίος μόλις μας έγραψε ότι έχει φύγει από τη Μετρόπολη για τη Σύνοδο και θα πάει στο Άγιον Όρος—λέει ότι ήθελαν να πάει στο Νησί Σπρούς, αλλά δεν θα πάει γιατί θα έπρεπε να παραμείνει στη Μετρόπολη. Τώρα το τελευταίο από τα καλύτερα στοιχεία φεύγει από τη Μετρόπολη, και η πολυπόθητη ένωση τους μπορεί να επιτευχθεί πολύ πιο εύκολα. Ο Επίσκοπος Θεοδόσιος, παρεμπιπτόντως, απάντησε στην έκκλησή μας προς αυτόν ευγενικά (μέσω του π. Δαβίδ), αν και τυπικά, και μας έστειλε εικόνες του Αγίου Θεοδόσιου, οι οποίες, όποια και αν είναι η πρόθεση, μας συγκίνησαν βαθιά. Αν οποιοδήποτε ολόκληρο κομμάτι της Μετρόπολης μπορεί να σωθεί, είναι η Αλάσκα—όσο προχωρημένη είναι ήδη στην ίδια γενική πορεία παρακμής με την υπόλοιπη Αμερική, ωστόσο έχει βαθύτερες ρίζες και έχει τον Πατέρα Ερμάν, και όντας μια απομονωμένη επισκοπή μπορεί ακόμα να ανα revive με μια μετάγγιση πραγματικής Ορθοδοξίας. Ο Πατέρας Νικόλαος Χάρις στην Άνκορατζ μας γράφει ζητώντας 5 αντίτυπα του τεύχους του π. Γερασίμου—δεν γνωρίζουμε τίποτα γι’ αυτόν. Ούτως ή άλλως, προσευχόμαστε ιδιαίτερα σκληρά για την Αλάσκα, και αν μπορεί να σωθεί τότε οι Σχέμαν και Ιάκωβος θα μπορούσαν να κρατήσουν τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό και τη Σελήνη επίσης!
Πρέπει να προχωρήσουμε στην εκτύπωση. Αυτό το τεύχος πηγαίνει καλά μετά από μια καθυστερημένη αρχή, και ελπίζουμε να το έχουμε ταχυδρομημένο μέχρι το τέλος της επόμενης εβδομάδας. Η άνοιξη είναι εδώ, και αρχίζουμε να φυτεύουμε μερικές καλλιέργειες που δεν χρειάζονται πολύ νερό. Χαιρόμαστε να ακούσουμε για την ανάρρωση της Πρεσβυτέρας—παρακαλώ δώστε της τους χαιρετισμούς μας. Όσον αφορά το άρθρο για την επίσκεψη του π. Παντελεήμονα; ίσως δεν θα ήταν πολύ αργά να το βάλουμε ακόμα και στο τεύχος Μαΐου-Ιουνίου. Οι εκτιμώμενες προθεσμίες είναι: για Μάρτιο-Απρίλιο, μία εβδομάδα μετά το Πάσχα; για Μαΐο-Ιούνιο, 5-10 Ιουνίου.
Ανυπομονούμε για το άρθρο του Καλομίρου σχετικά με την εξέλιξη. Τι γίνεται με το άλλο άρθρο του που αρχίσατε να εκτυπώνετε σχετικά με τη Σύνοδο κ.λπ.; Αν αυτό δεν θα βγει σύντομα στην Εφημερίδα, μπορούμε να πάρουμε ένα αντίγραφο ξεχωριστά; Αργότερα φέτος θέλουμε να εκτυπώσουμε ένα τεύχος για την 50η επέτειο της Συνόδου, με το κύριο άρθρο από τον Βλαδίκα Ιωάννη, και αναζητούμε ένα άλλο άρθρο από την αποστολική και/ή ελληνική σκοπιά—έχετε καμία ιδέα; Σκεφτήκαμε να ζητήσουμε από τον Καλομίρο να γράψει ένα αν δεν έχει ήδη γράψει ένα κατάλληλο.
Προσευχηθείτε για εμάς.
Με αγάπη εν Χριστώ τον Σωτήρα μας,
Ευγένιος