Η Τζόρντβιλ προσπαθεί να τους στρατολογήσει, παραμείνετε στην Πλατίνα
21 Μαρ./3 Απρ., 1971
Δόξα στη Μητέρα του Θεού
Αγαπητέ Πατέρα εν Χριστώ Παντελεήμων,
Ευλογείτε!
Συνημμένη είναι η επιστολή μας προς τον Βλαδίκα Λαυρέντιο, για την οποία δεν έχουμε λάβει ακόμη απάντηση. Δεν υπάρχει καμία νέα εξέλιξη στην “υπόθεσή” μας μέχρι στιγμής.
Ο Σταρέτζ μας, Αρχιμανδρίτης Σπυρίδων, σχεδιάζει να έρθει σε εμάς για μια εβδομάδα ή περισσότερο—από την Εορτή της Αναγνώσεως μέχρι την Κυριακή των Βαΐων, και μετά αμέσως μετά το Πάσχα (πρέπει να υπηρετήσει την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα στο Πάλο Άλτο), και έτσι, αν ο Θεός θελήσει, θα έχουμε τη Θεία Λειτουργία αρκετές φορές εδώ.
Δόξα τω Θεώ για όλα! Σε όλες μας τις δοκιμασίες, γινόμαστε όλο και πιο συνειδητοί ότι κάτι συμβαίνει που είναι πολύ πέρα από εμάς. Τι θα είναι το τέλος, μόνο ο Θεός το γνωρίζει, και είναι στα χέρια Του. Αρχίζουμε να αποκτούμε μια μάλλον σαφή ιδέα ότι η “Συνοδική γνώμη” δεν έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στο μέλλον μας. Τον Φεβρουάριο, ο Αρχιμανδρίτης Κυπριανός μας έγραψε από την Τζόρντβιλ, συμβουλεύοντάς μας να ετοιμαστούμε το συντομότερο δυνατό και να έρθουμε στην Τζόρντβιλ, γιατί διατρέχουμε κίνδυνο να πέσουμε σε πρελστ, και επειδή η Τζόρντβιλ πεθαίνει και σε δέκα χρόνια δεν θα υπάρχει κανείς να κάνει τη δουλειά. Πρόσφατα, ο π. Βλαντίμιρ άρχισε επίσης να υπονοεί ότι θα ήμασταν καλύτερα στην Τζόρντβιλ, και ο Βλαδίκα Λαυρέντιος πέρυσι τόνισε πόσο πολύ χρειάζονται ανθρώπους εκεί. Με όλο τον σεβασμό προς την Τζόρντβιλ, στην οποία είμαστε απόλυτα αφοσιωμένοι, είμαστε τόσο συνειδητοί της ευλογίας του Βλαδίκα Ιωάννη να βαδίσουμε σε διαφορετικό δρόμο, που μπορούμε μόνο να δεχτούμε την γνώμη αυτών των σεβαστών πατέρων ως μια “πειρασμό” να μας απομακρύνει από το δρόμο μας. Ο διάβολος, φαίνεται, προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας βγάλει από εδώ, και έτσι είμαστε ακόμη πιο πεπεισμένοι ότι είμαστε εκεί που πρέπει να είμαστε. Δύο μέρες πριν, σαν να μην είχαμε αρκετά προβλήματα ήδη, συνάντησα έναν Ινδιάνο στο Ταχυδρομείο στην Πλατίνα, ο οποίος με ρώτησε τι χτίζουμε, και όταν απάντησα “Μια εκκλησία,” μου είπε, “αυτή η γη ανήκει σε εμάς τους Ινδιάνους, και θα κάνω ό,τι μπορώ για να σας σταματήσω.” Δεν ξέρω ακριβώς τι εννοούσε, αλλά καθώς είμαστε άοπλοι και δύο μίλια από τον πλησιέστερο γείτονα, δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τι θα μπορούσε να μας συμβεί. Και έτσι, κυριολεκτικά έχουμε μειωθεί στο να εμπιστευόμαστε τον Θεό και την προστασία των προστάτων μας, Αγίου Ερμάνου και Βλαδίκα Ιωάννη. Είθε να γίνει το άγιο θέλημα του Θεού!
Με αγάπη στον Χριστό τον Σωτήρα μας,
Σεραφείμ, Μοναχός