Ιδιωτική ευλάβεια προς τους μη αγιοκαταταγμένους αγίους, μοναρχισμός και σύγχρονη Ρωσία, τιμή της παθητικής Αυτοκρατορικής Οικογένειας
Χαρείτε εν Κυρίω! Ήταν καλό να ακούσουμε νέα σας ξανά. Θα χαρούμε να σας δούμε την Τετάρτη, 9 Ιουνίου, ή οποιαδήποτε άλλη μέρα εκείνη την εβδομάδα αν αποδειχθεί πιο βολικό για εσάς.
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αποθαρρύνεται καθόλου να προσεύχεται κανείς στους “μη αγιοκαταταγμένους” αγίους. Στην πραγματικότητα, η αγιοκατάταξη απλώς παρέχει επίσημο καθεστώς σε ό,τι ήδη υπάρχει ανεπίσημα: οι άνθρωποι προσεύχονται ήδη σε έναν άγιο πριν η Εκκλησία τελικά δηλώσει τη δημόσια τιμή του, όταν η λειτουργία και η εικόνα του εγκρίνονται, κ.λπ. Για την ακρίβεια, ιδιωτικά μπορεί κανείς να προσεύχεται σε οποιονδήποτε αποθανόντα Ορθόδοξο Χριστιανό, ακριβώς όπως ζητάμε τις προσευχές των ζωντανών Ορθόδοξων Χριστιανών, διότι εν Χριστώ όλοι είναι ζωντανοί· και πολύ περισσότερο σε κάποιον του οποίου η αγιότητα ή ο μαρτυρικός θάνατος έχουν προφανώς βρει χάρη ενώπιον του Χριστού μας, ώστε να μπορεί να ακούει τις προσευχές μας και να μεσιτεύει υπέρ ημών. Επομένως, αν σας εμπνέει να το κάνετε, προσευχηθείτε χωρίς δισταγμό στον Ιερομάρτυρα Σεραφείμ. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να κόψετε τη φωτογραφία του και να την τοποθετήσετε στη γωνία των εικόνων σας—όχι σε κεντρική θέση, αλλά στο πλάι, στην άκρη της γωνίας των εικόνων, έτσι να μιλήσουμε. Πολλοί άνθρωποι το έκαναν αυτό με εικόνες του Αγίου Ιωάννη του Κρονστάντ και του Αγίου Ερμάν πολύ πριν αυτοί αγιοκαταταγούν.
Όσον αφορά την Κατακόμβα Εκκλησία και τον “λατρεία των μελών της Αυτοκρατορικής Οικογένειας,” είναι δύσκολο να ξέρουμε πόσο σοβαρά να το πάρουμε αυτό, καθώς οι Σοβιετικοί είναι γνωστοί για το να βρίσκουν “μοναρχικές συνωμοσίες” σε κάθε γωνία και επίσης για το να επινοούν τις πιο παράξενες “θρησκευτικές πρακτικές” βασισμένες σε χονδροειδείς παραμορφώσεις. Αν, ωστόσο, αυτή η δήλωση βασίζεται σε γεγονός, θα υποδείκνυε κάτι πολύ ενδιαφέρον, ειδικά σε συνδυασμό με τη δήλωση που ακολουθεί: “υιοθέτηση των ονομάτων των τσάρων…” που αρχικά μας μπέρδεψε. Είναι πολύ πιθανό ότι η Κατακόμβα Εκκλησία έχει (επίσημα ή ανεπίσημα) αγιοκαταταγεί την Αυτοκρατορική Οικογένεια ως μάρτυρες, και έτσι τους τιμά ως αγίους και παίρνει τα ονόματά τους στη βάπτιση ή τη μοναχισμό. Αλλά αυτό είναι μόνο εικασία. Σίγουρα, ο Τσάρος και η οικογένειά του πρέπει να θεωρούνται μάρτυρες για την Ορθόδοξη Πίστη, ένα ζήτημα που δεν έχει καμία άμεση σχέση με τη μοναρχία καθόλου· και είναι μόνο λυπηρό όταν οι άνθρωποι από το εξωτερικό προσπαθούν να χαρακτηρίσουν τους Ρώσους πιστούς που τιμούν αυτούς τους μάρτυρες ως “μοναρχικούς,” καθώς αυτό μόνο θολώνει το ζήτημα. Ολόκληρο το ζήτημα του “μοναρχισμού” της Συνόδου έχει ήδη θολωθεί αρκετά όπως είναι. Υπάρχουν στην πραγματικότητα αρκετές πτυχές σε αυτό το ζήτημα, οι οποίες θα πρέπει όλες να ξετυλιχθούν προκειμένου να αποκτήσουμε μια καθαρή εικόνα—θα ήμουν ευτυχής να το συζητήσουμε κάποια στιγμή· και οι δύο είμαστε Αμερικανοί, πιθανώς δεν θα εμπλακούμε σε όλα τα είδη συναισθηματικών υπερτονισμών που μπορεί να επηρεάσουν τους Ρώσους!
Εν συντομία, είναι αδιαμφισβήτητο ότι πολλοί Ρώσοι μετανάστες, ειδικά μεταξύ των πιο ευσεβών και μεταξύ του κλήρου, ενέκριναν την παλιά τάξη στη Ρωσία και θα προτιμούσαν σίγουρα αυτήν από οποιαδήποτε άλλη σήμερα (για τη Ρωσία); αλλά στην Αμερική αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι θα πρέπει να θεωρούνται δημοκράτες, καθώς ψηφίζουν στις εκλογές μας και δεν εκφράζουν καμία επιθυμία για αποκατάσταση [εδώ] του Γεωργίου Γ΄! Αλλά το να αποκαλείς τη Σύνοδο “μοναρχική” δεν έχει πραγματικά νόημα, και είναι το πολύ άσχετο, καθώς δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο (όπως μπορώ να σκεφτώ) τον ατομικό πιστό. Δεν είναι καν “αμαρτία” να ελπίζει κανείς για την εγκαθίδρυση μιας δημοκρατίας στη Ρωσία, αν και προσωπικά νομίζω ότι η ιστορική μοίρα του ρωσικού έθνους είναι αρκετά δεμένη με τους Τσάρους, και οτιδήποτε άλλο έχει αποδειχθεί και πιθανώς θα αποδειχθεί ότι είναι απλώς μια ξένη ιδέα που επιβλήθηκε με τη βία, προς μεγάλη ατυχία του ρωσικού λαού. Υποψιάζομαι ότι αυτοί που μιλούν για τον “μοναρχισμό” της Συνόδου στην πραγματικότητα απλώς εκφράζουν την αποστροφή τους για τη γενικά παραδοσιακή θέση της Συνόδου, η οποία είναι φυσικά κυρίως μια εκκλησιαστική θέση. Όπως είπα, αν όλα αυτά σας ενδιαφέρουν, μπορούμε να το συζητήσουμε κάποια στιγμή, αλλά δεν είναι καθόλου κεντρικό ή σημαντικό!
Ανυπομονούμε να σας δούμε. Δύο μέρες πριν, η κομητεία άρχισε την ετήσια καλλιέργεια του χωματόδρομου μας—και χθες και σήμερα είχαμε βροχή και ο δρόμος είναι ήδη λάσπη, προς δυσφορία των ψαράδων που έχουν ήδη αρχίσει να φτάνουν για το Σαββατοκύριακο (στο ρέμα)! Θα πρέπει να στεγνώσει γρήγορα μόλις σταματήσει η βροχή, αλλά όλη η εργασία πιθανώς θα πρέπει να γίνει ξανά.