Νικοδήμος αρ. 3, κριτική ταινίας, επίσκεψη του Βλαδίκα Νεκτάριου
Αληθώς Χριστός ανέστη! Παρακαλώ συγχωρέστε ξανά την καθυστέρηση στην επιστροφή των χειρογράφων [για το Νικοδήμος #3], αλλά μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης ανάγνωσής τους έχουν συμβεί τόσες πολλές περιπέτειες και δοκιμασίες που απλώς δεν υπήρξε χρόνος! Αυτές οι δοκιμασίες συχνά συσσωρεύονται πάνω μας ακριβώς όταν τελειώνουμε ένα τεύχος, και έτσι έχουμε μια αρκετά καλή ιδέα για την πηγή τους! (Αυτό ήταν ιδιαίτερα αληθινό για το ημερολόγιο, καθώς και για το θέμα της κανονικοποίησης από πέρυσι [σχετικά με τον Άγιο Ερμάν της Αλάσκας].) Την περασμένη εβδομάδα, μετά την πυρκαγιά του φορτηγού μας (!), ήμουν έτοιμος να βυθιστώ σε μια μάλλον μελαγχολική διάθεση; αλλά καταφέραμε να βγάλουμε το τεύχος (σπρώξαμε το φορτηγό στο δρόμο και μετά κατεβήκαμε—ο ταχυδρόμος δεν ρώτησε τίποτα, καθώς είναι ήδη συνηθισμένος στις παράξενες αφίξεις μας, à la τον Λόνε Ρέιντζερ!) και φαίνεται ότι η ζημιά δεν είναι τελικά μεγάλη. Και έτσι ο Θεός μας διδάσκει πιστά υπομονή και να εμπιστευόμαστε σε Αυτόν και όχι στις δικές μας δυνάμεις, οι οποίες άλλωστε δεν μπορούν να κάνουν τίποτα!
Όλο το υλικό που στείλατε φαίνεται καλό, και έχουμε μόνο μία ή δύο παρατηρήσεις.
Στην απάντησή σας στην επιστολή του H [προς τον συντάκτη, σχετικά με τους τρόπους να είναι κανείς Ορθόδοξος μάρτυρας] δεν είμαστε σίγουροι αν η ιδέα περνάει ότι οι τρόποι μαρτυρίας δεν εκτελούνται για να “δείξουν” στους άλλους, αλλά μάλλον επειδή είναι Ορθόδοξοι από μόνοι τους και τυχαία το δείχνουν αυτό στους άλλους. Ίσως θα μπορούσατε να προσθέσετε ή να αναθεωρήσετε μια πρόταση για να το υποδείξετε αυτό σαφώς, προκειμένου να αποφευχθεί η εντύπωση ότι ο Ορθόδοξος Χριστιανός κυκλοφορεί “δεικνύοντας” την πίστη του, à la τους Προτεστάντες.
Σχετικά με αυτό, βρήκαμε μια ενδιαφέρουσα παράγραφο μόλις την περασμένη εβδομάδα στη ζωή των Λιθουανών μαρτύρων του δέκατου τέταρτου αιώνα Αντώνιου, Ιωάννη και Ευστάθιου (14 Απριλίου): “Βρίσκοντας τον εαυτό τους στην υπηρεσία του Λιθουανού Πρίγκιπα Όλγκερντ, οι Αντώνιος και Ιωάννης προσπάθησαν να του κρύψουν το γεγονός ότι ήταν Χριστιανοί, αλλά δεν μπόρεσαν να το πετύχουν αυτό γιατί οι χριστιανικές πράξεις και έθιμά τους τους διαχώριζαν πολύ εμφανώς από τους ειδωλολάτρες.” Τελικά φυλακίστηκαν για την άρνησή τους να φάνε κρέας σε ημέρα νηστείας και σκοτώθηκαν.
Φυσικά, ο CD έχει την ευλογία μας να γράψει μια κριτική για [την ταινία] Νικόλαος και Αλεξάνδρα. Φοβάμαι ότι τον αποθαρρύναμε κάπως μια φορά με την έλλειψη ενδιαφέροντός μας—αλλά είμαστε μοναχοί και δεν πρέπει να πηγαίνουμε σε τέτοιες θεάσεις, ενώ για τους αναγνώστες σας οι ταινίες είναι μέρος της ζωής και είναι σίγουρα καλό για αυτούς να ενημερώνονται όταν παρουσιάζονται παραμορφώσεις οτιδήποτε Ορθόδοξου εκεί.
Ο Βλαδίκα Νεκτάριος μας επισκέφθηκε στο δρόμο της επιστροφής του από το Σιάτλ—ήταν αρκετά αδύναμος, αλλά παρ’ όλα αυτά μπόρεσε να undertake μια πολύ εξαντλητική εκδρομή. Είναι πάντα πηγή μεγάλης ενθάρρυνσης και συμβουλής για εμάς. Ελπίζω αυτή η καθυστερημένη απάντηση να μην καθυστερήσει την εμφάνιση του Νικοδήμου. Συγχωρέστε μας, και προσευχηθείτε για εμάς. Χαιρετισμούς μας στη Σούζαν και τον Ίαν.