Βοστώνη & Σιάτλ εναντίον Βλαδίκα Ιωάννη για τους μεταστραφέντες, ODT
Μεταμόρφωση του Κυρίου, 1973
[6/19 Αυγούστου]
Αγαπητέ Πατέρα Ιωάννη,
Ευλογείτε! Σας στέλνουμε χαιρετισμούς για τη λαμπρή εορτή της Μεταμόρφωσης του Κυρίου μας.
Σας ευχαριστούμε για τις επιστολές σας και την αντίγραφο της επιστολής σας προς τον Αλεξέι Νεαρό. Χαιρόμαστε πολύ που βλέπουμε τη σωστή σας συμβουλή προς τον Αλεξέι, την οποία νομίζω ότι προσπαθήσαμε επίσης να του πούμε. Ο Αλεξέι ήταν εδώ την περασμένη Κυριακή και ενθαρρύνθηκε πολύ από μια προηγούμενη επιστολή που του είχατε γράψει. Τελευταία, έχει εγκαταλειφθεί μάλλον (για να το πω ήπια) από πολλούς που τον υποστήριξαν στην αρχή, και αυτό φυσικά τον έχει απογοητεύσει, αλλά φαίνεται να αντέχει καλά και να μην χάνει τον ζήλο του. Όλη αυτή η εμπειρία είναι αναμφίβολα πολύ σοβαρή και τελικά πολύ καλή για αυτόν, αλλά χρειάζεται τις προσευχές μας. Έχει επίσης οικονομικές δυσκολίες αυτή τη στιγμή, και αυτό επίσης τον απογοητεύει. Ελπίζουμε και προσευχόμαστε πολύ, ότι σε μια εποχή τέτοιας αδιαφορίας και απογοήτευσης, αυτό το ένα μικρό κερί ζήλου δεν θα σβήσει, αλλά θα συνεχίσει να καίει και να δίνει ελπίδα και ενθάρρυνση στους άλλους, όπως νομίζουμε ότι έχει κάνει μέχρι τώρα ο Νικολάος.
Σας παρακαλούμε να μας συγχωρήσετε που σας τρομάξαμε για μια πιθανή “μεγάλη σύγκρουση” μπροστά. Ειλικρινά ελπίζουμε και προσευχόμαστε ότι δεν θα υπάρξει κάτι τέτοιο, και σίγουρα δεν πρόκειται να ξεκινήσουμε εμείς! Ακόμα και αν οι φόβοι μας γίνουν πραγματικότητα, και γίνουν προσπάθειες να αμφισβητηθούν μερικοί από τους μεγάλους Ορθόδοξους δασκάλους μας, σίγουρα δεν σκοπεύουμε να απαντήσουμε με ανοιχτές επιστολές, αντεγκλήσεις και όλη αυτή την άχρηστη πολεμική προσέγγιση μεταξύ των ιεραποστολικών εργατών που θα έπρεπε πάντα να είναι αδέλφια—αλλά η μόνη μας “απάντηση” θα ήταν να παρουσιάσουμε αυτούς τους Ορθόδοξους δασκάλους στο αληθινό και εμπνευσμένο φως στο οποίο θα έπρεπε να παρουσιαστούν, όσο ο Θεός μας δίνει δύναμη.
Αλλά θα σας πω ακόμα τη λύπη μας: έχουμε σοκαριστεί και απογοητευτεί εξαιρετικά από την επίθεση του π. Νεκέτα και των πατέρων της Βοστώνης κατά του Αλεξέι. Ο π. Νεκέτας μας έγραψε ότι “αποσύρει όλη την υποστήριξή του” από τον Αλεξέι, και είχαμε επισκέπτες απευθείας από το Σιάτλ που ήταν έκπληκτοι που εγκρίναμε τον Νικολάο, καθώς ο π. Νεκέτας τους είχε μόλις πει ότι ο Αλεξέι ήταν “καθολικός” και δεν μπορεί να εμπιστευτεί. Γράψαμε δύο μακρές επιστολές στον π. Νεκέτα υπερασπιζόμενοι τον Αλεξέι (παραδεχόμενοι τα λάθη του) και παρακαλώντας τον να εφαρμόσει την αρχή του Βλαδίκα Ιωάννη να εμπιστεύεται και να ενθαρρύνει τους ιεραποστολικούς εργάτες και να μην προσπαθεί να τους κάνει να ταιριάζουν σε ένα προκαθορισμένο πρότυπο ή να τους αναγκάζει να υποβληθούν σε κάποια “εξουσία” προτύπου. Με λύπη μας, ο π. Νεκέτας απάντησε ότι σε αυτό το σημείο ο Βλαδίκα Ιωάννης ήταν λάθος, και οι μεταστραφέντες πρέπει μερικές φορές να “πατιούνται.” Λοιπόν, η στάση του π. Νεκέτα και η επιστολή του π. Εφραίμ συνιστούν μια “πάτημα,” χωρίς αμφιβολία, με την ξεκάθαρη εντύπωση ότι οποιοσδήποτε άλλος θα “πατηθεί” αν δεν αποδεχτεί τους “Έλληνες” μας ως την μία και μοναδική Ορθόδοξη εξουσία.
Είθε ο Θεός να μας συγχωρέσει και να μας κρατήσει από το να κρίνουμε κανέναν—αλλά δεν μας αρέσει όλος αυτός ο τόνος και η στάση, και νιώθουμε εξαιρετικά ανήσυχοι γι’ αυτό. Το όλο ιδανικό για το οποίο προσπαθήσαμε να εργαστούμε όλα αυτά τα χρόνια είναι ακριβώς ένα από την αμοιβαία εμπιστοσύνη και ενθάρρυνση, όχι ένα από το να επιβάλλουμε την “εξουσία” μας σε κάποιον άλλο.
Για όλα αυτά τα χρόνια έχουμε δει στον π. Παντελεήμονα και στους “Έλληνές” μας τίποτα άλλο παρά την καλύτερη μορφή Ορθοδοξίας και πηγή έμπνευσης για άλλους. Όταν επισκεφθήκαμε τους Πατέρες στο Σιάτλ τον περασμένο Φεβρουάριο, τόσο ο π. Ερμάν όσο και εγώ φύγαμε με μια αίσθηση ανανεωμένων και ενισχυμένων δεσμών αδελφικής αγάπης και __________. Και τότε, ιδού, επειδή ο Αλεξέι έχει διαφορετική άποψη για την εξέλιξη και το
“Σεντόνι,” μια τέτοια αδίστακτη επίθεση κατευθύνεται εναντίον του! Ο π. Νεκέτας του έγραψε ότι απέχει από μια δημόσια καταδίκη του Νικολάου αυτή τη στιγμή (ο π. Νεκέτας το υπογράμμισε); αλλά στην πραγματικότητα, η επιστολή του π. Εφραίμ, αν και διατυπωμένη σε ευγενικούς όρους, ισοδυναμεί σχεδόν με αυτή την απειλούμενη καταδίκη.
Όποτε σκεφτόμαστε τον π. Παντελεήμονα και τις συναντήσεις μας μαζί του, οι οποίες πάντα μας έχουν αφήσει την θερμότερη εντύπωση, είμαστε απλώς σε perplexity: η στάση του π. Νεκέτα και η επιστολή του π. Εφραίμ απλώς δεν ταιριάζουν με αυτή την εντύπωση.
Είθε ο Θεός να μας συγχωρέσει όλους και να ανανεώσει τους δεσμούς της αγάπης μεταξύ μας, και είθε όλο αυτό το πράγμα να είναι πράγματι κάποια μορφή επιφανειακής παρεξήγησης. Και αν, όπως δεν παύουμε να φοβόμαστε, αυτό είναι το σημάδι κάποιων βαθύτερων διαφωνιών—τότε είθε αυτή η δοκιμασία τουλάχιστον να είναι προς όφελος και φωτισμό όλων μας, και όχι για ανοιχτό πόλεμο.
Έχουμε δει το προσχέδιο της απάντησης του Αλεξέι προς τον π. Εφραίμ, και μας φαίνεται ότι είναι γραμμένο με πραότητα, ειλικρινή καρδιά και προσοχή στους λόγους και όχι στις προσωπικότητες, χωρίς κανένα στοιχείο καβγά ή πικρίας. Αναστενάζουμε με ανακούφιση όταν το διαβάσαμε. Είθε να οδηγήσει σε ειρήνη και καλύτερη κατανόηση από όλες τις πλευρές!
Σχετικά με τη μετάφραση της Δογματικής του π. Μιχαήλ: Μόλις λάβαμε την ευλογία του (και του Βλαδίκα Αβέρκι) να ξεκινήσουμε τη μετάφραση, μαζί με τις αναθεωρήσεις του π. Μιχαήλ. Θα έχετε πραγματικά χρόνο να βοηθήσετε στη μετάφραση; Κάνουμε πρώτα μια προκαταρκτική μετάφραση (με τη βοήθεια κασετόφωνου, που εξοικονομεί πολύ χρόνο στον μεταφραστή, καθώς μπορεί να πληκτρολογηθεί από άλλους) την οποία θα κρατήσουμε σε ένα φάκελο (χαρτί 8 1/2 x 11) μέχρι να μπορέσουμε να ελέγξουμε ολόκληρο το κείμενο για μια τελική έκδοση. Αν μπορείτε πραγματικά να βοηθήσετε, μπορούμε να χωρίσουμε το κείμενο μαζί σας. Παρατηρώ ότι η ενότητα που αρχίζει στο κάτω μέρος της σελίδας 26) (_____), μέχρι τη σελίδα 36 συμπεριλαμβανομένη, λίγο πάνω από 10 σελίδες, έχει σχεδόν καμία αναθεώρηση στο κείμενο, οπότε θα μπορούσατε να το μεταφράσετε κατευθείαν από το εκτυπωμένο κείμενο και να μας το στείλετε όπως είναι. Αλλά παρακαλώ ενημερώστε μας αν έχετε πραγματικά χρόνο γι’ αυτό.
Οι αδελφοί Λόρενς και Δανιήλ προσαρμόζονται. Παρακαλώ προσευχηθείτε για όλους μας, και επίσης για την ανάπαυση της νεοαφιχθείσας Τατιάνας (Κούρσελ), της αδελφής της νονάς μου, που πέθανε ξαφνικά στις 10/23 Ιουλίου, την ημέρα της Κωνσταντινίτσας της Μητέρας του Θεού! Δεν γνωρίζουμε την έννοια αυτού, αλλά ξέρουμε ότι ο Θεός είναι κοντά!
3 Σεπτεμβρίου/16 Σεπτεμβρίου 1973
Άγιος Θεοκτίστος
Αυτή η επιστολή έχει καθυστερήσει πολύ να βγει! Από τότε που την ξεκίνησα, ο Μιχαήλ Φάρνσγουορθ έχει ενωθεί μαζί μας, και ζητάμε τις προσευχές σας γι’ αυτόν. Έχουμε επίσης λάβει μια άλλη επιστολή από τον π. Νεκέτα, επαναλαμβάνοντας τις προηγούμενες απόψεις του σχετικά με τον Αλεξέι και προτείνοντας ως “αντικειμενική Ορθόδοξη παρουσίαση σχετικά με την εξέλιξη” ένα άρθρο της Ελληνικής Αρχιεπισκοπής, το οποίο βρήκαμε να είναι μια τυπικά απλοϊκή “φιλελεύθερη” παρουσίαση, ακόμη και προτείνοντας τις εξελικτικές απόψεις του T. de Chardin. Του είπαμε όσο το δυνατόν περισσότερα σε απάντηση, αλλά προσθέσαμε ότι δεν έχουμε χρόνο να εμπλακούμε σε δημόσια αντιπαράθεση σχετικά με ένα τόσο περίπλοκο ζήτημα, ότι δεν είμαστε αναστατωμένοι για τις απόψεις του σχετικά με την εξέλιξη ή το Σεντόνι, και τον παρακαλέσαμε να μην επιτρέψει καμία τέτοια διαφορά γνώμης να εισάγει οποιοδήποτε αίσθημα ψυχρότητας ή εχθρότητας μεταξύ οποιωνδήποτε από εμάς των εργατών στο ιεραποστολικό πεδίο. Τον παρακαλέσαμε επίσης να κοιτάξει τις θετικές ποιότητες του Αλεξέι και να μην υπερβάλλει τα υποτιθέμενα λάθη του, και πάνω απ’ όλα να μην δημοσιεύσει “ανοιχτές επιστολές” εναντίον του (το οποίο ανέφερε ότι ακόμα σκεφτόταν), υπενθυμίζοντάς του ότι αυτό δεν είναι στο πνεύμα του Βλαδίκα Ιωάννη, τον οποίο όλοι μας τιμούμε. Είθε ο Θεός να δώσει να επικρατήσει πάντα η ειρήνη και η αμοιβαία αγάπη και σεβασμός μεταξύ μας!
Ζητώντας τις προσευχές σας, με αγάπη στον Χριστό τον Σωτήρα μας,