Κανονισμός προσευχής, μέτρηση για τον κανονισμό
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Κυριακή του Θωμά, 1974
9 Απριλίου
Αγαπητή Αδελφή εν Χριστώ, Νίνα,
Εδώ υποσχέθηκα να σου στείλω μια “επιστολή” στην Λαμπρή Εβδομάδα, και σου στέλνω αντί αυτού μισή επιστολή την επόμενη εβδομάδα. Σε παρακαλώ, συγχώρεσέ με για την αμέλειά μου και προσευχήσου για μένα και για όλους μας ώστε να μην είμαστε εντελώς άκαρποι δούλοι του Χριστού, του αναστημένου Σωτήρα μας.
Δόξα τω Θεώ, οι τελευταίες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας και η ίδια η Πάσχα ήταν καλές και χαρούμενες για εμάς. Σύντομα, φυσικά, τα “προβλήματα” του Μίσα άρχισαν να γίνονται αισθητά, και ακόμη και εγώ αρχίζω να απελπίζομαι γι’ αυτόν. Είθε ο Θεός να έχει έλεος σε όλους μας.
Την Πέμπτη της Λαμπρής Εβδομάδας, με προσέγγισε στη βιβλιοθήκη του Ρέντινγκ ένας νεαρός με γενειάδα “ζητητής” που ένιωσε την ανάγκη να μου δώσει μια σακούλα μπανάνες που του είχε δώσει κάποιος στο Σαφγουέι. (Αργότερα έμαθα ότι είχε σχεδόν καθόλου χρήματα όταν το έκανε αυτό.) Φύγαμε, αλλά επιστρέψαμε σε πέντε λεπτά, αναρωτώμενοι αν θα μπορούσε να μάθει ποια θρησκεία ασκώ. Μετά από λίγο συζήτησης μαζί του, είδα ότι ήταν ειλικρινής, και διαπιστώνοντας ότι δεν είχε σπίτι αλλά απλώς περνούσε από την Καλιφόρνια ως μέρος της μάταιης αναζήτησής του για κάτι να πιστέψει, τον προσκάλεσα να έρθει και να μείνει μαζί μας για λίγο και να μάθει για την Ορθοδοξία, την οποία είχε ακούσει μόνο μέσω του Ντοστογιέφσκι. Για 3 ημέρες παρακολούθησε τις υπηρεσίες μας, διάβασε και εργάστηκε, και άκουσε με κάποιο είδος ανοιχτόμυαλης κατάπληξης καθώς προσπαθούσαμε να του ανοίξουμε την Ορθοδοξία. Έχοντας έρθει σε απελπισία, έφυγε με ελπίδα και δάκρυα, χωρίς να ξέρει τι τον χτύπησε, την Κυριακή του Θωμά—η σημασία της οποίας ήταν προφανής ακόμη και γι’ αυτόν. Κά somehow έχω μια πολύ καλή αίσθηση γι’ αυτόν, και μου φαίνεται ότι είναι μέρος της “κανονικής Αμερικής” που διψάει για την Ορθοδοξία χωρίς να το ξέρει. (Είναι όλα μπερδεμένα, αλλά από την ιστορία της ζωής του μπορώ να δω ότι είναι ένα πολύ “κανονικό” άτομο και πιθανώς δεν θα είναι ένας “τρελός μεταστραφείς.” Προσευχηθείτε γι’ αυτόν—Γκάρι. Του δώσαμε τις διευθύνσεις του π. Νεκέτα και των ρωσικών εκκλησιών στο Σιάτλ και το Βανκούβερ (θα εργάζεται για λίγο βόρεια του Σιάτλ). Βλέποντας έναν “ξένο” όπως αυτόν που είναι απολύτως σοκαρισμένος από την συνάντηση με την Ορθοδοξία, κρατιέσαι ακόμη πιο σφιχτά στον πολύτιμο θησαυρό που έχουμε εμείς οι ανάξιοι, και ο οποίος δεν είναι μόνο για εμάς.
Η “Νέα” Κυριακή έχει έρθει και τώρα αρχίζουμε το πνευματικό έτος ανανεωμένο και φρέσκο, έτοιμοι για αποστολικές εργασίες καθώς ο Θεός μας δίνει δύναμη.
Θέλεις έναν κανόνα; Ας αρχίσει απλά και σύμφωνα με τη δύναμή σου: Το πρωί: 6 300-κόμβοι προσευχές σιωπηλά (μισό από ό,τι έκανες), ακολουθούμενο από μια κατισμα της Ψαλτηρίου (ξεκινήστε με την πρώτη Κατισμα και προχωρήστε στην επόμενη κάθε μέρα· αν το βρείτε αυτό καρποφόρο, αργότερα μπορεί να βρεθεί ένας τρόπος να συνδέσετε την ανάγνωσή σας με τον ρυθμό της Εκκλησίας στην ανάγνωση του Ψαλτηρίου). Αυτό υποθέτει ότι έχετε ένα αντίγραφο του Βοστώνη Ψαλτηρίου· αν όχι, συνεχίστε τις 12 προσευχές μέχρι να αποκτήσετε ένα.
Το βράδυ: Μικρή Κομψότητα, με τον Ακάθιστο στην Μητέρα του Θεού στη θέση του κανόνα. Στη συνέχεια, 100 Προσευχές του Ιησού με προσκυνήσεις (αργά, στυλ Όπτινα—δηλαδή, μια προσευχή για κάθε προσκύνηση, με το σημείο του Σταυρού κάθε φορά). Στη συνέχεια, αν έχετε δύναμη, τον Ακάθιστο στον Άγιο Σεραφείμ (ή στο λεωφορείο το πρωί). Καμία προσκύνηση μέχρι την Πεντηκοστή.
Το Σάββατο το βράδυ-Κυριακή το πρωί, και στις αγρυπνίες και τις ημέρες μεγάλων εορτών, δεν απαιτείται κανόνας (αν πάτε στην εκκλησία), αλλά μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε.
Αυτός ο κανόνας δεν θα πρέπει να είναι πολύ απαιτητικός· αλλά μην ανησυχείτε αν φαίνεται πολύ μικρός. Δείτε πώς αισθάνεστε πρώτα. Αν υπάρχουν ερωτήσεις ή προβλήματα, πείτε το. Θυμηθείτε ότι δεν είστε μεγάλος ασκητής, και ούτε καν ένας πιο αδύναμος αγωνιστής. Κάντε λίγο τακτικά, σύμφωνα με τη δύναμή σας, και ο Θεός θα δείξει τι περισσότερο είστε έτοιμοι για.
Και τι θα κάνετε όλη μέρα στην έρημο, ρωτάτε; —αν ο Θεός είναι τόσο ελεήμων ώστε να σας δώσει αυτό το όνειρο; Λοιπόν, καλύτερα να μην φαντάζεστε ότι θα προσεύχεστε όλη μέρα, ή θα πέσετε στα μούτρα σας. Θα πλέκετε καλάθια—“καλάθια” όπως τα δικά μας, “ιεραποστολικά καλάθια,” τα οποία στην περίπτωσή μας θα έχουν πιθανώς κάτι να κάνουν με Ορθόδοξα κείμενα στα αγγλικά. Ο Θεός θα δείξει. Επίσης, θα πρέπει να ζείτε αυτοδύναμα, που σημαίνει κάποια μορφή πρακτικής σκληρής δουλειάς. Ο Θεός θα δείξει επίσης αυτό. Και προσευχή σύμφωνα με τη δύναμή σας και την δίψα σας. Στις μέρες μας είναι όλα ένα “αδύνατο όνειρο,” και επομένως πρακτικό και ελπιδοφόρο. Είναι αυτή η λογική σαφής;
Συγχωρέστε με. Προσευχηθείτε για όλους μας.
Με αγάπη στον Χριστό,
Σεραφείμ, μοναχός