Δοκιμασίες του Λουκά Γουόλσλι
30 Ιουλίου/12 Αυγούστου 1974
Άγιος Ερμάν του Σολοβκί
Αγαπητέ Δρ. Τζόνστον,
Χαιρετισμούς στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Σχετικά με τον Λουκά Γουόλσλι, έχουμε λάβει από τον π. Νεκέτα δύο επιστολές (αντίγραφα) που έχει γράψει πρόσφατα, οι οποίες πιθανώς είναι παρόμοιες με αυτές που έχετε λάβει. Ναι, γράφει για εμπειρίες που είναι αρκετά “ασυνήθιστες”—αλλά δυστυχώς! είναι απολύτως αληθινές. Θα σας δώσω μια σύντομη περιγραφή του τι γνωρίζουμε, ώστε να συμπληρώσουμε τα κενά στην εικόνα σας γι’ αυτόν. Δεδομένου ότι ο ίδιος έχει επιλέξει να σας μιλήσει γι’ αυτά, εμπιστεύομαι ότι δεν παραβιάζω καμία εμπιστοσύνη του δίνοντάς σας την “ολόκληρη εικόνα” που, στην παρούσα κατάσταση του, πιθανώς θα είχε δυσκολία να δώσει.
Γνωρίζουμε τον Λουκά από λίγο πριν τον δεχτούν στην Ρωσική Εκκλησία μας στο Σαν Φρανσίσκο, πριν από περίπου δέκα χρόνια. Παντρεύτηκε μια Ρωσίδα, φοιτήτρια ιατρικής, και αρκετά χρόνια αργότερα έγινε Ορθόδοξος (από τον Καθολικισμό, από τον οποίο είχε μεταστραφεί από τον Προτεσταντισμό). Για πολύ καιρό ονειρευόταν να γίνει γιατρός, αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορούσε να πάει σε ιατρική σχολή στις Η.Π.Α., και πολύ αργά (στα 30 του) άρχισε σπουδές σε ιταλικές ιατρικές σχολές. Αυτό ήταν πάντα πολύ δύσκολο γι’ αυτόν—θα ήταν στην Ιταλία όλη τη σχολική χρονιά (επιστρέφοντας για τα Χριστούγεννα, όπως θυμάμαι), και στη συνέχεια θα δούλευε όλο το καλοκαίρι ως εργαστηριακός τεχνικός στο Σαν Φρανσίσκο μέρα και νύχτα. Η γυναίκα του έμεινε με την οικογένειά της, γεγονός που προκάλεσε πολλά προβλήματα—είναι “ασυνείδητοι Ορθόδοξοι” και αυτός ήταν πάντα ξένος γι’ αυτούς. Η γυναίκα του τα πρώτα χρόνια υποστήριξε τον αγώνα του και τον παρότρυνε να συνεχίσει.
Τον βλέπαμε αρκετές φορές στις επισκέψεις του στο Σ. Φ., αλλά μετά την μετακόμισή μας στην Πλατίνα, χάσαμε κάπως την επαφή μαζί του. Τότε, μια φθινοπωρινή μέρα πριν από αρκετά χρόνια, εμφανίστηκε ξαφνικά στο Σκεύος μας και μας παρουσίασε το πρόβλημά του: για δύο χρόνια δεν είχε επιστρέψει στην Ιταλία αλλά είχε δουλέψει αδιάκοπα (σε 24ωρη ετοιμότητα) ως εργαστηριακός τεχνικός, προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα για να εγκαταστήσει τη γυναίκα του στην ιδιωτική της πρακτική οφθαλμολογίας και να παρέχει ένα μέρος στην εξοχή (Ρωσικός Ποταμός, βόρεια του Σ. Φ.) για τα δύο του παιδιά ώστε να ξεφύγουν από τις διαφθαρμένες επιρροές της πόλης. Αυτό, φυσικά, τον καθυστέρησε στις σπουδές του, και πολλοί του είπαν ότι η καριέρα του στην ιατρική είχε τελειώσει. Τώρα έπρεπε να αποφασίσει—να επιστρέψει στην Ιταλία ή όχι; Η γυναίκα του εξακολουθούσε να εγκρίνει, αλλά όλοι οι άλλοι είχαν εγκαταλείψει την ελπίδα γι’ αυτόν, καθώς ήταν πλέον πάνω από 40. Προσπαθήσαμε να τον ενθαρρύνουμε όσο καλύτερα μπορούσαμε—και σύντομα πήγε ξανά στην Ιταλία για να συνεχίσει τις σπουδές του, οι οποίες απαιτούσαν ακόμη αρκετά χρόνια.
Τότε ο διάβολος χτύπησε σοβαρά. Στην καλοσύνη του, ο Λουκάς πήρε στο σπίτι του έναν Ρώσο ιερέα από την Αυστραλία, έναν από μια μάλλον περιπλανώμενη διάθεση που δεν είχε εκκλησιαστική αποστολή; είχε σπουδάσει οφθαλμολογία (υποτίθεται) και ελπίζε να ολοκληρώσει τις σπουδές του εδώ. Η δική του γυναίκα και τα παιδιά ήταν μαζί του, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να εισέλθει σε μια μοιχαλίδα σχέση με τη γυναίκα του Λουκά. Οι επιστολές της γυναίκας του Λουκά έγιναν πιο κρύες και λιγότερο συχνές, και τελικά, κατά την καλοκαιρινή του επίσκεψη στην Αμερική, ο Λουκάς ανακάλυψε όλη την ιστορία. Επικοινώνησε με τις πνευματικές αρχές στο Σ. Φ., και κάπως ο ιερέας πείστηκε να επιστρέψει στην Αυστραλία με την οικογένειά του. Αλλά μόλις ο Λουκάς επέστρεψε στην Ιταλία, ο ιερέας επέστρεψε και η γυναίκα του Λουκά του έκανε αγωγή για διαζύγιο· οι δικηγόροι του τον ενημέρωσαν ότι ήταν μάταιο να το αμφισβητήσει, και φυσικά ήταν σε απελπιστική κατάσταση. Κά somehow συνέχισε τις σπουδές του στην Ιταλία για τον χρόνο ή περισσότερο μετά από αυτό, λαμβάνοντας μια μικρή επιχορήγηση από τη γυναίκα του (η οποία τουλάχιστον δεν του ζήτησε διατροφή). Πέρυσι, υπήρξε μια πνευματική δίκη του Ρώσου ιερέα, αλλά δεν γνωρίζουμε αν απολύθηκε και τώρα ζει με τη γυναίκα του Λουκά, ή αν μετανοήσε, ή τι.
Ο Λουκάς προφανώς έχει λιγότερο από ένα χρόνο για να ολοκληρώσει το MD του, αλλά είναι κατανοητό ότι βρίσκεται σε χαμηλή κατάσταση. Εκτός από όλα τα άλλα, ο Ρώσος ιερέας στη Ρώμη δεν τον καταλαβαίνει και έχει πάρει το μέρος του, και η εκκλησιαστική ζωή εκεί είναι πολύ απογοητευτική. Γνωρίζοντας την εκκλησιαστική ζωή σε άλλα μέρη, τίποτα από όσα μας έχει πει δεν μας έχει εκπλήξει, και έχουμε κάθε λόγο να τον πιστέψουμε. Έχει επισκεφθεί τη Λέσνα και το Άγιο Όρος τον τελευταίο χρόνο, αλλά πνευματικά είναι πολύ μόνος, όπως πράγματι είναι σχεδόν από τότε που έγινε Ορθόδοξος. Εξαιτίας αυτού, εξακολουθεί να έχει κάποια “προβλήματα μεταστροφής,” αλλά νομίζω ότι είναι ασφαλές να πούμε ότι το ένα πράγμα που τον κρατάει ενωμένο είναι η αφοσίωσή του στην αληθινή Ορθοδοξία, σύμφωνα με τη δύναμη και την κατανόησή του. Τους τελευταίους μήνες, προφανώς έχει πλησιάσει πολύ στην απελπισία, και οι επιστολές του προς εμάς έχουν γίνει πολύ αποσπασματικές. Η φυσική του κατάσταση επίσης πιθανώς δεν είναι καλή, καθώς ποτέ δεν ήταν σε καλή υγεία.
Όσον αφορά το μέλλον του, γνωρίζουμε μόνο ένα πράγμα: αν δεν ολοκληρώσει τις ιατρικές του σπουδές, θα είναι ένας σπασμένος άνθρωπος· αυτό είναι για το οποίο έχει ζήσει όλα αυτά τα χρόνια. Αν τις ολοκληρώσει, τουλάχιστον υπάρχει κάποια ελπίδα ότι θα βγει από τις τραγικές του εμπειρίες ολόκληρος και ικανός να βοηθήσει άλλους. Έχει έναν πολύ ιδεαλιστικό στόχο να ασκεί την ιατρική όχι “χωρίς ψυχή,” όπως την έχει δει να ασκείται τόσο πολύ σήμερα, αλλά μαζί με την ανθρώπινη και πνευματική πλευρά· το όνειρό του ήταν πάντα να είναι ιατρός-ιερέας. Μόνο ο Θεός ξέρει τι μπορεί να γίνει· αλλά σίγουρα δεν θα είναι τίποτα αν δεν μπορέσει να ολοκληρώσει τις σπουδές του.
Δεν γνωρίζουμε πόσο απελπιστική είναι η οικονομική του κατάσταση αυτή τη στιγμή, αλλά ήταν πάντα πολύ επισφαλής.
Τι άλλο να πω; Είναι μια πολύ δοκιμαζόμενη ψυχή, και οποιαδήποτε λέξη ενθάρρυνσης μπορείτε να του δώσετε θα βοηθήσει.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα άλλα σας σχόλια. Ανυπομονούμε επίσης για περισσότερη ελληνική-ρωσική συνεργασία για το καλό της Ορθοδοξίας στην Αμερική. Δεν έχουμε ακούσει από τον Δρ. Καβάρνος—αλλά φοβάμαι ότι του χρωστάμε μια επιστολή εδώ και καιρό. Παρακαλώ εκφράστε στον Πατέρα Μιχαήλ τις λύπες μας για την καθυστέρηση στην αποστολή του μικρού υλικού που μεταφράζουμε για τον Μπουλγκάκοφ; Είθε ο Θεός να το ολοκληρώσει σύντομα. (Πάρα πολλοί επισκέπτες!) Παρακαλώ προσευχηθείτε για εμάς.
Με αγάπη στον Χριστό τον Σωτήρα μας,
Σεραφείμ, μοναχός Seraphim, monk