Πώς να επιβιώσετε ως Ορθόδοξος Χριστιανός στον Κόσμο
Πώς να επιβιώσετε ως Ορθόδοξος Χριστιανός στον Κόσμο
Διάλεξη 10.30.77
[A.] Εισαγωγή: οι προσκυνητές θα επιστρέψουν στον κόσμο—εδώ είμαστε προστατευμένοι, έχουμε τον ρυθμό μας, απομονωμένη κοινότητα, ενότητα νου, υπηρεσίες, Λειτουργία για να εμπνεύσουμε και να ανανεωθούμε—αλλά πώς να συνεχίσουμε να εμπνεόμαστε στον κόσμο και να παραμείνουμε Ορθόδοξοι (με τα παιδιά μας);
[B.] Αυτή η ερώτηση προκύπτει επειδή ο τρόπος ζωής μας είναι τόσο διαφορετικός από τον κόσμο. Δεν είναι μόνο θέμα κακών + πειρασμών στον κόσμο, ειδικά για τα παιδιά, αλλά διαφορά από την καθημερινή συνείδηση. Ο στόχος μας και ο τρόπος ζωής μας είναι τελείως διαφορετικοί από του κόσμου. Η διαμόρφωση Ορθόδοξων κοινοτήτων δεν είναι απάντηση ούτε—καμία κοινότητα δεν μπορεί να βοηθήσει αλλά να νιώθει την πίεση του περιβάλλοντος κόσμου. Εξαιτίας των καιρών, δημιουργείται η εντύπωση ότι ο “πραγματικός κόσμος” είναι ο καθημερινός παγανιστικός κόσμος, και ο Ορθόδοξος κόσμος δίνει μια χαμένη μάχη εναντίον του. Πώς μπορεί λοιπόν κάποιος να επιβιώσει ως Ορθόδοξος Χριστιανός;
[C.] Ας πάρουμε μια προειδοποίηση από ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο των καιρών μας—άκαρπα συκιά. Ένα άτομο μπορεί να είναι πολύ ζήλος ως Ορθόδοξος Χριστιανός, να διαβάζει πολύ, να πηγαίνει σε σεμινάρια ή μοναστήρια—και μετά να ψυχραθεί, να βαρεθεί, + ακόμα και όταν παραμένει Ορθόδοξος Χριστιανός, να είναι σε κατάσταση συνεχούς δυσαρέσκειας ή πλήξης. Το ίδιο μπορεί να συμβεί σε ένα άτομο που ποτέ δεν ήταν πολύ ζήλος, αλλά απλώς έχει μάθει να θεωρεί την Χριστιανική πίστη δεδομένη. Αυτή είναι η ασθένεια αυτού που έχει γίνει πολύ οικείος με την Πίστη, + εξαιτίας της εξωτερικής οικειότητας χάνει την εσωτερική της σημασία. Τέτοιοι άνθρωποι είναι κοσμικοί, αυτοικανοποιημένοι, και “γνωρίζουν καλύτερα”—έχουν κατακτηθεί από τον κόσμο γύρω τους, είναι τυπικά Ορθόδοξοι αλλά χωρίς τους καρπούς της αληθινής Χριστιανικής ζωής. Αυτό είναι το σβησμένο πνεύμα του οποίου μιλάει ο Απόστολος Παύλος, συμβολίζοντας την απουσία του Αγίου Πνεύματος.
[D.] Πώς μπορούμε να αποφύγουμε αυτή την παγίδα και να παραμείνουμε ζήλοι Χριστιανοί;
[1.] Βοηθά, φυσικά, να έχουμε πνευματικό φίλο για εξομολόγηση + καθοδήγηση, τακτική συμμετοχή στις εκκλησιαστικές υπηρεσίες, λήψη των Αγίων Μυστηρίων, τακτική προσευχή στο σπίτι. Αλλά κάποιος μπορεί να κάνει όλα αυτά + να είναι ακόμα άκαρπος.
[2.] Μια υπόδειξη: Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: “Όποιος δεν διαβάζει πνευματικά βιβλία δεν μπορεί να σώσει την ψυχή του.”
[3.] Ποια είναι η λειτουργία της ανάγνωσης πνευματικών βιβλίων; Μας βάζουν σε επαφή με την αρχαία πνευματική παράδοση, μας δίνουν πνευματική διαμόρφωση της συνείδησης, αναπτύσσουν το νου μας στον Χριστιανικό δρόμο. Η έλξη του περιβάλλοντος κόσμου είναι μια διαφορετική συνείδηση, αυτή που “όλοι πιστεύουν”—πρέπει να είμαστε σε συνεχή επαφή με αυτό που πιστεύει η Εκκλησία.
[4.] Μόλις κάποιος συνηθίσει την πνευματική ανάγνωση, ανοίγεται ένας νέος κόσμος—μαθαίνει συνεχώς, δεν υπάρχει χώρος για πλήξη (αυτό είναι μόνο για εκείνους που ήδη “γνωρίζουν τα πάντα”).
[a.] Βίοι Αγίων—σταθερές νέες ανακαλύψεις για το πώς οι άνθρωποι ευχαρίστησαν τον Θεό. Συναντάμε εκείνους με τους οποίους ελπίζουμε να είμαστε στον παράδεισο. Ο Βλάδ. Ιωάννης ενθάρρυνε τη γνώση + την ευλάβεια των Δυτικών Αγίων—ως πηγή έμπνευσης. Άγιοι Ρομούλος και Λεπουκίνος—πνεύμα της Ρωσικής Θηβαΐδας στον 5ο αιώνα στη Γαλλία.
[b.] Πνευματικά συγγράμματα—για να μάθουμε τα ABC’s της πνευματικής ζωής που συνεχώς ξεχνάμε. Μπορούν να διαβαστούν ξανά + ξανά καθώς κερδίζουμε εμπειρία. Αν πάντα μαθαίνουμε, αυτά τα βιβλία είναι πάντα φρέσκα.
[1.] Άγιος Ιωάννης του Κρόντσκ.
[2.] Αόρατος Πόλεμος, + άλλα του Επισκόπου Θεοφάνη (τα περισσότερα δεν είναι στα Αγγλικά).
[3.] Πατέρες της Ερήμου—μεταξύ των μοναχών, αλλά τα πάθη + οι αρετές που περιγράφονται είναι καθολικά Χριστιανικά, Λαυσαϊκή Ιστορία, Παράλληλοι.
[3a.] Άγιος Μακάριος ο Μέγας.
[4.] Κλίμακα—ειδικά για τη Σαρακοστή.
[5.] Σχόλια στις Γραφές.—Ο Άγιος Γρηγόριος Διογένης έχει εξαιρετικά. Ο Βλάδ. Αβέρ.
[6.] Πολλά περισσότερα που δεν έχουν μεταφραστεί—αλλά αυτά είναι τα αρχικά.
Ένα άτομο που διαβάζει τέτοια βιβλία, κατά προτίμηση κρατώντας ημερολόγιο αποσπασμάτων από αυτά, χτίζει έναν κόσμο δικό του—όχι ιδιωτικό κόσμο, αλλά τον πραγματικό κόσμο της Ορθόδοξης Χριστιανικής ζωής διαμέσου των αιώνων. Αυτό ίσως είναι το κύριο όπλο μας εναντίον της κοσμικότητας που μας περιβάλλει.