Η επίθεση του Λεβ Πουχάλο κατά των τεχνών SAD, στον OW, Β. Αβέρκυ
20 Ιανουαρίου/2 Φεβρουαρίου 1979
Άγιος Ευθύμιος ο Μέγας
Αγαπητέ π. Ιωάννη,
Χριστός είναι εν μέσω ημών!
Σ’ ευχαριστώ για τις επιστολές σου. Όσον αφορά τον π. Λεβ: η επιστολή σου είναι μια μελέτη στην αυτοσυγκράτηση μπροστά σε επιθέσεις που, από όσα έχουμε δει, είναι απλώς απαράδεκτες. Μέχρι περίπου πριν από ένα μήνα, ο π. Λεβ δεν είχε στείλει τίποτα σε εμάς από όλες τις επιστολές του σχετικά με το θέμα της ζωής μετά θάνατον, παρά το γεγονός ότι μία από τις επιστολές (την οποία λάβαμε από αλλού) ανέφερε συγκεκριμένα ότι ένα αντίγραφο είχε σταλεί σε εμάς. Οι λίγες επιστολές του που έχουμε δει μας φαίνονται απλώς ανώριμες επιδείξεις βασισμένες σε προφανή αποτυχία να μελετήσει το ζήτημα καλά ή να διαβάσει πολλά από τα βασικά κείμενα που θέλει να επιτεθεί. Τότε, πριν από περίπου ένα μήνα, μας έστειλε την μία και μοναδική επικοινωνία του σχετικά με το θέμα: ένα αντίγραφο μιας επιστολής απευθυνόμενης σε έναν ανώνυμο ιερέα (ίσως αυτή ήταν η επιστολή στην οποία απαντούσες;) στην οποία έχει διάφορες κακές λέξεις για τη “διδασκαλία της ψυχής του Πλατίνα,” την αν-Ορθοδοξία των εκδόσεων του Τζόρντβιλ και τη “φρικτή” διδασκαλία του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη Μαξίμοβιτς σχετικά με τη ζωή μετά θάνατον. Τέτοια πράγματα είναι απαράδεκτα; αποκαλύπτουν όχι μια αγάπη για την αλήθεια ή τη θεολογία, αλλά πνευματικό περιπετειωδισμό στην αναζήτηση νέων “νικών” εναντίον οποιουδήποτε διαφωνεί με τις διαθέσεις του. Οι πρόσφατοι Τλινγκίτ Χεράλντς επίσης, με τις νέες “νίκες” τους κατά του Σινδόνα του Τορίνο, τις “εμπειρίες μετά θάνατον,” κ.λπ., είναι απλώς φθηνές και εντελώς υποκειμενικές και άδικες. Πώς απέκτησε τη φήμη ενός “θεολόγου”?!
Παρεμπιπτόντως, αν ο π. Λεβ έχει κάνει οποιεσδήποτε συγκεκριμένες αναφορές σε αιγυπτιακές πηγές σχετικά με τη ζωή μετά θάνατον, θα ήμουν ενδιαφερόμενος να τις δω, ως μαθητής του ζητήματος. Οι “πύλες” και οι “κατοικίες” της αιγυπτιακής Βίβλου των Νεκρών σίγουρα δεν έχουν καμία σχέση με την Ορθόδοξη διδασκαλία, και αν ψάχνει για “επιρροή” στα διόδια από εκεί, είναι εκατομμύρια μίλια μακριά. Φαίνεται φυσικό να υποθέσουμε ότι η εικόνα των διόδιων προέρχεται από τίποτα πιο περίπλοκο από το ρωμαϊκό αστικό δίκαιο; αλλά κανείς εκτός από τον π. Λεβ δεν φαίνεται να μπερδεύει την εικόνα με την πραγματικότητα. Η επισημείωση ότι τα διόδια δεν είναι “δόγμα” είναι, φαίνεται σε μένα, περιττή και μάλλον επικίνδυνη; πιστεύουμε και αποδεχόμαστε και παραδίδουμε εμείς οι ίδιοι, ως πλήρη μέρος της Αγίας Ορθοδοξίας μας, πολλά που δεν είναι “δόγμα”: το σημείο του Σταυρού, ο τρόπος εκτέλεσης των Μυστηρίων, το αγιασμένο νερό, η προσφορά, οι υπηρεσίες του Τρεβνίκ, η αγάπη μας για τους Αγίους, κ.λπ. κ.λπ.—αλλά αν κάποιος αρχίσει να τα αφαιρεί από εμάς ή να υπονομεύει τα θεμέλια για την αποδοχή τους, βοηθά να καταστρέψει την πίστη μας όσο σίγουρα όσο και αυτός που αμφισβητεί τα βασικά δόγματα. Αυτή η δυσαρέσκεια με τον τρόπο που η Ορθοδοξία έχει παραδοθεί σε εμάς, αυτή η “μεταρρύθμιση από τα δεξιά,” ας πούμε—φαίνεται πολύ ανθυγιεινή για εμάς.
Λοιπόν, αρκετές σκέψεις για ένα δυσάρεστο θέμα. Εμείς οι ίδιοι δεν σκοπεύουμε να απαντήσουμε σε οποιεσδήποτε επιθέσεις που μπορεί να ρίξει ο π. Λεβ γύρω μας; αλλά φυσικά, αν θα ήθελε να μας γράψει προσωπικά και να μας πει τις διαφωνίες του, θα προσπαθούσαμε να γράψουμε μια ευγενική απάντηση. Οι τελευταίες μας προσπάθειες να επικοινωνήσουμε μαζί του είχαν ως αποτέλεσμα συναισθηματικές απαντήσεις που (σε μία περίπτωση) ακόμη και ο π. Νεκτάριος θεώρησε υπερβολικές.
Ένα πιο ευχάριστο θέμα: είμαστε ευχαριστημένοι με το έργο σας σχετικά με τα Ευαγγέλια του Βλάδικου Αβέρκυ και θα σταματήσουμε το δικό μας εκεί που είμαστε (κάτι σαν 60 ή 70 σελίδες). Στην πραγματικότητα, είχαμε συγκεκριμένα στο μυαλό μας να έχουμε κάτι στα Αγγλικά μέχρι τη στιγμή που ο αδελφός μας Θωμάς είναι έτοιμος για αυτή την τάξη, και οι κασέτες σας θα το κάνουν αυτό ωραία. Έχω ξεκινήσει τον Απόστολο και θα συνεχίσω αυτό. Η Δογματική Θεολογία του π. Μιχαήλ, ελπίζω στον Θεό, θα είναι έτοιμη μέχρι το καλοκαίρι, αν μπορέσω να διορθώσω όλα τα αποσπάσματα μέχρι τότε (η εργασία που βρίσκω πιο δύσκολη και αργή). Προσευχήσου γι’ αυτό—το βιβλίο είναι απαραίτητο και καθυστερημένο.
Ο Θωμάς Ντελπ είχε μια μάλλον θαυμαστή ανάρρωση, αφού έλαβε την Ευχέλαια στην κλίνη του θανάτου; αλλά πνευματικά, δυστυχώς, φαίνεται όσο κακός όσο ποτέ. Είναι σε πλήρη κατοχή των ικανοτήτων του, αλλά είναι απόλυτος δούλος των δικών του παθιασμένων κλίσεων και αυτοδικαιώσεων. Είναι σε ένα γηροκομείο στο Ρέντινγκ τώρα και τον βλέπουμε περιστασιακά, αλλά είναι πολύ δυσαρεστημένος με τις προσπάθειές μας να τον ξυπνήσουμε από τον ύπνο της αμαρτίας του. Είναι αλκοολικός και παραθέτει τον Άγιο Παύλο σχετικά με το “κρασί για την υγεία των στομαχιών” για να το δικαιολογήσει; και για χάρη ενός χειρότερου πάθους διαφωνεί ακόμη και με την Ορθόδοξη διδασκαλία σχετικά με τη σεξουαλική ηθική. Καταφέραμε να γνωρίσουμε τη μητέρα του για πρώτη φορά λόγω όλων αυτών; είναι μια ευσεβής Ρωμαία Καθολική και παρακολούθησε μια Ορθόδοξη Λειτουργία για πρώτη φορά όταν ο π. Ερμάννος λειτουργούσε στο Μέντφορντ (όπου ο Θωμάς ήταν στο νοσοκομείο). Έχει εγκαταλείψει την ελπίδα για αυτόν και δεν θέλει να επιστρέψει στη Φλόριντα. Το μέλλον του είναι ζοφερό αν δεν υπάρξει αλλαγή στη θέλησή του; αυτή η όλη δοκιμασία του στάλθηκε προφανώς για να τον ξυπνήσει, αλλά μέχρι τώρα αντιστέκεται στην κλήση του Θεού.
Παρακαλώ προσευχήσου για εμάς. Αγωνιζόμαστε να εκτυπώσουμε μερικά ακόμα πράγματα ενώ έχουμε ακόμα ελευθερία, που φαίνεται σύντομη με τον τρόπο που πάνε τα πράγματα. Είθε ο Θεός να μας δώσει ακόμα και εμάς παχιές χήνες να ασκήσουμε λίγο, ακόμα κι αν, δυστυχώς, δεν μπορούμε πια να πετάξουμε!
Με αγάπη στον Χριστό,
Ανάξιος Ιερομόναχος Σεραφείμ