Skip to content

Πάρτι στην διάσκεψη της Πενσυλβάνια, Ταβρίων, επιτυχία προσκυνήματος

Επιστολή αρ. 314
Παραλήπτης: π. Γρηγόριος

21 Αυγούστου / 3 Σεπτεμβρίου 1981

Απόστολος Θάδδαίος

Αγαπητέ Πατέρα Γρηγόριε,

Ο Χριστός είναι ανάμεσά μας!

Σας ευχαριστώ πολύ για την επιστολή σας. Έχουμε ακούσει και από αρκετούς άλλους για το πνεύμα του “πάρτι” στη διάσκεψη της Πενσυλβάνια, το οποίο είναι λυπηρό αλλά είναι αυτό που έχουμε έρθει να περιμένουμε. Δεν σχεδιάζουμε δημόσιες διαμάχες για τίποτα, και προσεύχομαι ο Θεός να μας κρατήσει μακριά από το να εμπλακούμε σε οποιαδήποτε· δεν θα υπάρχει ειρήνη στην Εκκλησία μέχρι να μπορέσουμε όλοι να σταθούμε λίγο πάνω από τα ζητήματα της ημέρας και να έχουμε λίγη ανοχή για τις διαφορετικές απόψεις. Ευκολότερο να το πεις παρά να το κάνεις! Αυτή τη στιγμή ακούμε για την μεγάλη αναστάτωση που έχουν προκαλέσει οι Έλληνές μας κατά του άρθρου μας για τον Γέροντα Ταβρίωνα, με την “τελευταία σταγόνα” να είναι ότι ο Μητροπολίτης ο ίδιος το έστειλε και το ενέκρινε για δημοσίευση. Ο πατήρ Γεώργιος Μακρής στο Πόρτλαντ προσπαθεί να αναγκάσει τους παλιούς Ρώσους ενορίτες μας εκεί (οι οποίοι παρακολουθούν τις αγγλικές υπηρεσίες του όταν δεν μπορούμε να έρθουμε για μια σλαβονική υπηρεσία) να γράψουν επιστολές διαμαρτυρίας προς τον Μητροπολίτη, και οι καημένες οι γριές δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει! Τι στενός ζωνάρι λογικής θέλουν να μας επιβάλουν, και πόσο λίγο ταιριάζει στις πραγματικές ανάγκες της Ορθόδοξης αποστολής σήμερα! Δεν σχεδιάζουμε καμία απάντηση σε αυτή την αναστάτωση, αλλά υποθέτουμε ότι οι επίσκοποι θα πρέπει αργά ή γρήγορα να κάνουν μια δήλωση ότι δεν θεωρούμε τις Εκκλησίες της Μόσχας και άλλες “χωρίς χάρη,” ακόμη και αν αυτό μπορεί να προκαλέσει το σχίσμα των Ελλήνων μας. Δεν σχεδιάζουμε τίποτα περαιτέρω για τον Άγιο Αυγουστίνο επίσης, εκτός από την επανέκδοση των προηγούμενων άρθρων μας γι’ αυτόν; αυτοί που τον μισούν το κάνουν για προσωπικούς λόγους και δεν θα πειστούν από οτιδήποτε θα μπορούσαμε να πούμε.

Είχαμε ένα πολύ επιτυχημένο προσκύνημα εδώ, με πολύ περισσότερους προσκυνητές από ότι περιμέναμε (150 την πρώτη μέρα, και σχεδόν 200 άτομα συνολικά κατά τη διάρκεια της εβδομάδας). Δεν υπήρχαν “υπερδιορθωτικοί” ζηλωτές που να είναι εμφανείς, καμία διαμαρτυρία κατά της συχνής αναφοράς των δοκιμαζόμενων πιστών στη Ρωσία (συμπεριλαμβανομένης μιας ομιλίας για έναν θαρραλέο ιερέα [π. Γεώργιο Κάλκιου] της Ρουμανικής Πατριαρχίας)—μόνο κανονικοί άνθρωποι που ξυπνούν στην ανάγκη για μια βαθύτερη Ορθοδοξία (ή στην ανάγκη για Ορθοδοξία καθόλου—υπήρξαν αρκετοί που έγιναν Ορθόδοξοι κατά τη διάρκεια του προσκυνήματος, και δύο βαπτίσεις παλαιών μετανοητών). Νομίζω ότι υπάρχουν μεγάλα πράγματα που μόλις αρχίζουν να συμβαίνουν στην ψυχή της Αμερικής (παράλληλα με την αφύπνιση στη Ρωσία), και θα πρέπει να είμαστε εκεί για να καθοδηγήσουμε όλους όσους μπορούμε στην Ορθοδοξία. Υπάρχει επίσης μια αρχή αφύπνισης στους Ορθόδοξους άλλων δικαιοδοσιών μέσω της επαφής με την Εκκλησία μας, και αυτό θα πρέπει σίγουρα να ενθαρρυνθεί με το να μην τους απομακρύνουμε με δηλώσεις ότι δεν έχουν χάρη, κ.λπ. Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, οι Έλληνές μας δεν είναι απλώς “εκεί που είναι”—μάχονται με ανεμόμυλους με τη λογική τους και δικαιολογούν τη δική τους “καθαρότητα,” ενώ αυτό που χρειάζεται είναι αγαπητές και συνειδητές καρδιές για να βοηθήσουν τους δοκιμαζόμενους και τους αναζητούντες και να τους φέρουν στον Χριστό.

Γιατί δεν έρχεσαι για το προσκύνημα της επόμενης χρονιάς; Νομίζω ότι θα διευρύνει τους ορίζοντές σου σχετικά με το αποστολικό πεδίο.

Δεν έχουμε ακούσει νέα από τον Ντέιβιντ Πίρκλ. Θα με ενδιέφερε να ακούσω πώς μπερδεύτηκε από τη διάσκεψη της Πενσυλβάνια, καθώς περιστασιακά πρέπει να αντιμετωπίζουμε τέτοιες περιπτώσεις.

Λυπάμαι να ακούω για την εμπειρία σου με τον Αρσένιο; τέτοια πράγματα μπορούν να είναι ταπεινωτικά! Αλλά ο Θεός είναι πιο δυνατός από την αδυναμία μας! Ελπίζω να μην σε πειράζει να μετακομίσεις στην μεγάλη πόλη—; Μείνε εκεί που είσαι, και θα δεις να αποδίδει καρπούς.

Σας ευχαριστώ πολύ για το The Sacramental Life. Το διάβασα και μου άρεσε, με μόνο δύο ερωτήσεις: Όσο γνωρίζω, η Ρωσική μας Εκκλησία δεν έχει ακούσει ποτέ για την “επανχρίση” που ασκούν οι Έλληνες (πιθανώς την πήραν από αυτούς υπό την τουρκική κυριαρχία), και αναρωτιέμαι αν αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει πειρασμός για τους “υπερδιορθωτικούς” μας. Επίσης, στη σελίδα 72, αναρωτιέμαι αν η φράση “ακόμη και σε κάποιον βαθμό του να γίνεις Θεός” δεν θα μπορούσε να διαβαστεί καλύτερα: “ακόμη και σε κάποιον βαθμό του να γίνεις θεϊκός.” Θα μπορούσες να μας στείλεις 20 αντίτυπα σε αντάλλαγμα για κάτι που χρειάζεσαι; (Η οικονομική μας κατάσταση αυτή τη στιγμή είναι πιθανώς τόσο κακή όσο και η δική σου; είμαστε ακόμα πολλές χιλιάδες πίσω από ό,τι χρειαζόμαστε για να εκτυπώσουμε τη Δογματική Θεολογία, αλλά αρχίζουμε ούτως ή άλλως.)

Είθε ο Θεός να σε διατηρήσει δυνατό στις δοκιμασίες σου, και να τον ευχαριστούμε γι’ αυτές. Παρακαλώ προσευχήσου για όλους μας. Χαιρετισμούς στη Μάτουσκα και τα παιδιά.

Με αγάπη στον Χριστό,

Ανάξιος Ιερομόναχος Σεραφείμ